เนื้อเรื่องย่อ
เรื่องราวเกี่ยวกับ ยากูซ่าคนหนึ่งชื่อ ยามาซากิ โคโทระ (แสดงโดยโทโมยะ) หรืออีกชื่อหนึ่งว่าโทราจิ ต้องการจะออกจากแก๊งตัวเองและเลิกเป็นยากูซ่า เงื่อนไขของหัวหน้าแก๊งคือเขาต้องไปทวงหนี้ให้ครบตามจำนวนกำหนดจึงจะถอนตัว จากการแก็งยากูซ่าได้ และโคโทระก็ไปต้องทวงเงินจากลูกหนี้คนหนึ่งที่ติดเงิน4 ล้าน ชื่อว่า ยานากะ โชวคิจิ แต่ว่าโชวคิจิยังไม่สามารถหาเงินมาจำนวนเยอะขนาดนั้นได้ทันที โคโทระก็เลยต้องหาวิธีแก้ไข โดยที่โคโทระรู้มาว่าโชวคิจิมีอาชีพเป็น "นักเล่าเรื่องราคุโกะ"
ราคุโกะ เป็นศิลปะอย่างหนึ่งของวัฒนธรรมญี่ปุ่น จากที่เราสังเกต (เอาเอง) จากละคร มันจะเป็นแบบนี้นะคือ จะมีนักแสดงคนเดียวใส่ชุดกิมิโนถือพัดด้ามหนึ่งออกมาเล่าเรื่อง ตอนแรกเราเข้าใจว่าเล่าเรื่องตลก แต่จริงๆเป็นเรื่องที่ไม่ตลกก็ได้ แต่ส่วนใหญ่ก็ตลกนะ (พูดยังไงวะงง) เหมือนเป็นเรื่องสั้นๆแต่แฝงคติอะไรสักอย่าง และเรื่องที่เล่านี้จะมีอยู่ไม่กี่เรื่อง คือ เหมือนเป็นแบบฉบับการเล่าของเขาเลยอ่ะ สังเกตเอาเองจากในละคร เวลามีคนออกมาเกริ่นเรื่องนิดนึง คนดูก็จะรู้แล้วว่าเรื่องนี้คือเรื่องอะไร ถ้าให้เปรียบก็เหมือนเล่านิทานอีสปละกันที่คนส่วนใหญ่จะรู้เรื่องมาแล้ว และคนที่มาดูส่วนใหญ่มีแต่คนแก่ด้วย เรื่องที่เล่าก็จะเกิดขึ้นในสมัยเอโดะ (ยุคโบราณเลย)แต่ถ้าถามว่ามันสนุกตรงไหนที่มาฟังเรื่องที่เรารู้เรื่องแล้ว อันนี้ก็ไม่รู้แฮะแต่ถ้าจะให้เดา เราว่าน่าจะเป็นเพราะคนเล่าเรื่องราคุโกะแต่ละคนจะมีวิธีการเล่าที่แตกต่าง กัน คงเหมือนอย่าง "โรมิโอแอนด์จูเลียต" หรือ"บ้านทรายทอง" มั้ง ที่คนส่วนใหญ่รู้เรื่องแล้วก็ยังจะดูอีก เพราะถ้านักแสดงและคนกำกับเป็นคนละคนกัน เรื่องก็น่าจะออกมาคนละแบบกันด้วย จริงมั้ย]
คราวนี้พระเอกก็เริ่มสนใจว่า ราคุโกะมันเป็นยังไงหว่า และก็อยากลองทำอาชีพนี้ดู เผื่อในอนาคตออกจากแก๊งยากูซ่าแล้วจะได้มาเป็นนักเล่าเรื่องราคุโกะมั่ง โคโทระก็เลยฝากตัวขอเป็นศิษย์ของโชวคิจิให้เขาช่วยสอนวิธีเล่าเรื่องราคุโกะ แล้วโคโทระก็จะจ่ายเงินให้ทุกเดือนถือเป็นค่าสอน เพื่อที่โชวคิจิจะได้มีเงินมาปลดหนี้ด้วย เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
เรื่องราวเกี่ยวกับ ยากูซ่าคนหนึ่งชื่อ ยามาซากิ โคโทระ (แสดงโดยโทโมยะ) หรืออีกชื่อหนึ่งว่าโทราจิ ต้องการจะออกจากแก๊งตัวเองและเลิกเป็นยากูซ่า เงื่อนไขของหัวหน้าแก๊งคือเขาต้องไปทวงหนี้ให้ครบตามจำนวนกำหนดจึงจะถอนตัว จากการแก็งยากูซ่าได้ และโคโทระก็ไปต้องทวงเงินจากลูกหนี้คนหนึ่งที่ติดเงิน4 ล้าน ชื่อว่า ยานากะ โชวคิจิ แต่ว่าโชวคิจิยังไม่สามารถหาเงินมาจำนวนเยอะขนาดนั้นได้ทันที โคโทระก็เลยต้องหาวิธีแก้ไข โดยที่โคโทระรู้มาว่าโชวคิจิมีอาชีพเป็น "นักเล่าเรื่องราคุโกะ"
ราคุโกะ เป็นศิลปะอย่างหนึ่งของวัฒนธรรมญี่ปุ่น จากที่เราสังเกต (เอาเอง) จากละคร มันจะเป็นแบบนี้นะคือ จะมีนักแสดงคนเดียวใส่ชุดกิมิโนถือพัดด้ามหนึ่งออกมาเล่าเรื่อง ตอนแรกเราเข้าใจว่าเล่าเรื่องตลก แต่จริงๆเป็นเรื่องที่ไม่ตลกก็ได้ แต่ส่วนใหญ่ก็ตลกนะ (พูดยังไงวะงง) เหมือนเป็นเรื่องสั้นๆแต่แฝงคติอะไรสักอย่าง และเรื่องที่เล่านี้จะมีอยู่ไม่กี่เรื่อง คือ เหมือนเป็นแบบฉบับการเล่าของเขาเลยอ่ะ สังเกตเอาเองจากในละคร เวลามีคนออกมาเกริ่นเรื่องนิดนึง คนดูก็จะรู้แล้วว่าเรื่องนี้คือเรื่องอะไร ถ้าให้เปรียบก็เหมือนเล่านิทานอีสปละกันที่คนส่วนใหญ่จะรู้เรื่องมาแล้ว และคนที่มาดูส่วนใหญ่มีแต่คนแก่ด้วย เรื่องที่เล่าก็จะเกิดขึ้นในสมัยเอโดะ (ยุคโบราณเลย)แต่ถ้าถามว่ามันสนุกตรงไหนที่มาฟังเรื่องที่เรารู้เรื่องแล้ว อันนี้ก็ไม่รู้แฮะแต่ถ้าจะให้เดา เราว่าน่าจะเป็นเพราะคนเล่าเรื่องราคุโกะแต่ละคนจะมีวิธีการเล่าที่แตกต่าง กัน คงเหมือนอย่าง "โรมิโอแอนด์จูเลียต" หรือ"บ้านทรายทอง" มั้ง ที่คนส่วนใหญ่รู้เรื่องแล้วก็ยังจะดูอีก เพราะถ้านักแสดงและคนกำกับเป็นคนละคนกัน เรื่องก็น่าจะออกมาคนละแบบกันด้วย จริงมั้ย]
คราวนี้พระเอกก็เริ่มสนใจว่า ราคุโกะมันเป็นยังไงหว่า และก็อยากลองทำอาชีพนี้ดู เผื่อในอนาคตออกจากแก๊งยากูซ่าแล้วจะได้มาเป็นนักเล่าเรื่องราคุโกะมั่ง โคโทระก็เลยฝากตัวขอเป็นศิษย์ของโชวคิจิให้เขาช่วยสอนวิธีเล่าเรื่องราคุโกะ แล้วโคโทระก็จะจ่ายเงินให้ทุกเดือนถือเป็นค่าสอน เพื่อที่โชวคิจิจะได้มีเงินมาปลดหนี้ด้วย เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
